Succesvolle lancering ‘Vrouwen Tegen Islamisering’!

Gisteravond vond in Antwerpen de succesvolle lancering van ‘Vrouwen Tegen Islamisering’ plaats. Voor een omvangrijk en geïnteresseerd publiek spraken Stefanie Wohlfarth (Pro-Köln) uit Duitsland, Jacky Coock uit het Verenigd Koninkrijk, Anne Kling uit Frankrijk, Suzanne Winter uit Oostenrijk (FPÖ) en Vlaams Belang-senator Anke Van dermeersch. Luid applaus viel hen ten deel.

Klik hier voor de foto’s van de persconferentie.

Klik hier voor de foto’s van de speeches en de boekvoorstelling.

An-Sofie Dewinter, de ‘boerka-bikini’-babe, ontving bloemen uit de handen van Anke Vandermeersch, die ook haar boek, ‘Hoer noch slavin’, presenteerde.

Klik hier voor foto’s van Anke signeersessie.

Klik hier om Ankes boek te bestellen!

Een aantal persberichten:

Toespraak Anke Van dermeersch:

Beste vrienden,

Ik ben trots om hier vandaag het initiatief ‘Vrouwen Tegen Islamisering’ boven het doopvont te houden. Vanaf de aankondiging van dit initiatief onder de koepel van “Steden Tegen Islamisering” is er een enorme interesse van vrouwen vanuit geheel Europa in deze nieuwe beweging voor en door vrouwen.

Met dit initiatief willen we zoals reeds uitgelegd werd vrouwen wakker schudden en waarschuwen voor de islamisering van Europa, want als die zich nog verder zet, zullen vrouwen de eerste slachtoffers zijn. De islam is zeer vrouwonvriendelijk, denigrerend zelfs. De emancipatie waarvoor onze moeders en grootmoeders gestreden hebben, mag niet zomaar teruggeschroefd worden door de islam. Ik wil dan ook nadrukkelijk de dames bedanken die zich mee inzetten en speciaal voor deze gelegenheid afgereisd zijn naar deze startmeeting om te getuigen dat ook zij in hun landen de strijd zijn aangegaan tegen de islamisering van hun steden en meer specifiek niet tolereren dat zij als vrouwen gediscrimineerd worden door de islam. De islam vernedert en onderdrukt vrouwen, en dat pikken wij niet!

Beste mensen,
En ik kan jullie verzekeren dat als vrouwen zich organiseren en een punt willen maken, mannen zullen en moeten luisteren. Er zijn er alvast een heel aantal vandaag aanwezig die de boodschap reeds begrepen hebben. Mannen, bedankt voor jullie steun.

Aandacht voor onze nieuwe organisatie hebben we alvast voldoende gekregen. Met als slogan ‘Vrijheid of islam, durven kiezen’ hebben we een start-campagne georganiseerd waarbij de dochter van Filip Dewinter fungeert als model voor de nu reeds befaamde “boerkini-bikini”- affiche. An-Sofie, ik ben je ontzettend dankbaar voor je inzet. Je bent het gedroomde model voor deze campagne, een ‘beauty’ met ‘brains’. Niet alleen je foto schittert, maar ook jij hebt deze campagne reeds schitterend verdedigd in verschillende interviews en media-optredens van ATV hier in Antwerpen tot FOX News in Amerika. An-Sofie, ik ben fier op jouw engagement, kom even tot hier dat ik je drie dikke zoenen geef en een bos bloemen om mijn dankbaarheid te tonen.

Beste mensen,
Jullie kennen niet alleen de nu al legendarische ‘bikini-boerkini’- foto van An-Sofie, maar ook deze foto. Het is trouwens de cover van de vertalingen van het boek Inch’Allah van Filip Dewinter. Zoals jullie weten waarschuwt hij in zijn boek voor de islamisering van onze samenleving. Wel nu, achter de nikab, achter deze tralies zit ik. Dat zie je op de cover van mijn boek. En dat is exact waarover ik het in mijn boek wil hebben. Welke verhalen gaan er schuil achter dit typerende beeld. En wat zijn de risico’s voor westerse vrouwen zoals wij om ook achter zo’n nikab te belanden. Mijn boek geeft niet enkel informatie over de invloed van de islam op het leven van vrouwen, maar tussen de hoofdstukken staan ook telkens interviews met vrouwen die deze impact aan de lijve hebben ondervonden. Na elk hoofdstuk laat ik een vrouw aan het woord die met haar twee voeten in de islamitische realiteit staat of heeft gestaan. Gewone, lieve vrouwen, moeders en dochters, die in verschillende geledingen van de samenleving gevonden kunnen worden. Bovendien zijn het vrouwen, zowel allochtone als autochtone, die ongeschoold zijn in de islamtheologie en die laten zien dat het ook mogelijk is om zonder theoretische godgeleerdheid iets zinnigs te zeggen over de positie van de vrouw in de islam. Ik heb getracht een genuanceerd beeld weer te geven. Ik laat bijvoorbeeld de kleindochter van een Marokkaanse burgemeester aan het woord en de dochter van een imam. Stuk voor stuk moedige vrouwen die mij hun levensverhaal toevertrouwden. Zeer moedig want ik moet toegeven dat ik soms ook choquerende verhalen te horen kreeg, maar u zal zelf uw oordeel kunnen vellen bij het lezen van mijn boek.

Wat u dan ook zal opvallen is het feit dat de woorden ‘hoer’ en ‘slavin’ in deze interviews telkens weer opduiken. Eén van de vrouwen werd in de prostitutie gedwongen door een islamitische ‘loverboy’, een andere vrouw is getrouwd met een Vlaming en wordt daarom soms op straat bespuwd en uitgescholden voor hoer. Maar ook een oma getuigt over het feit dat ze slaafs de islam-regels moet volgend wil ze haar kleinkind nog zien omdat haar dochter moslima geworden is. Een ander vrouw was getuige van een ontvoering van een meisje dat als huisslaafje moest dienen en gedwongen uitgehuwelijkt werd aan een moslimman. U hoort het de titel van mijn boek ‘Hoer noch Slavin’ is een pittige titel, maar verdwijnt in het niets bij de verhalen waarin deze twee woorden telkens opnieuw terugkomen. Velen hebben mij hun bedenkingen gegeven bij de keuze van deze titel, maar één iemand heeft mij hierin altijd gesteund. Gerolf Annemans, bedankt voor je goede raad.

Beste mensen,
‘Allah houdt niet van vrouwen.’ Het zijn de eerste woorden die u zal terugvinden in mijn boek. Laat nu juist de liefde één van de belangrijkste redenen zijn waarom westerse meisjes en vrouwen zich tot de islam bekeren. Naar aanleiding van een relatie of huwelijk met een moslim bekeren Vlaamse meisjes en vrouwen zich tot de islam. Per jaar bekeren zich in ons land naar schatting maar liefst duizend meisjes tot de zogenaamde ‘religie van de vrede’ en dit aantal gaat in stijgende lijn. Door de massa-immigratie en de oprukkende islamisering (bouw van moskeeën, halalvlees, gebedsruimtes, sharia-rechtbanken, …), maar ook via de media (denk maar aan de moslimomroep via de VRT, de MTRO), worden jonge Vlaamse vrouwen immers steeds meer geconfronteerd met moslimjongens en -mannen en met de theorie en praktijk van de islam. Volgens schattingen zou in 2020 meer dan veertig procent van de Antwerpse bevolking van vreemde origine zijn, waarvan meer dan de helft moslims. In Brussel zal in 2020 naar schatting een derde van de bevolking moslim zijn.

Vrouwen die zich aangetrokken voelen tot moslims kunnen lijden aan wat het ‘Prinses Diana-syndroom’ genoemd kan worden. Zij komen veelal uit disfunctionele gezinnen, soms verlaten door hun vader of echtgenoot, soms emotioneel verwaarloosd. In ieder geval voelen ze zich doorgaans erg ongelukkig. Meestal zijn ze emotioneel instabiel en zoals velen op zoek naar ware liefde en geluk. Het typevoorbeeld hiervan is de Engelse prinses Diana. Haar zoektocht naar geluk leidde ook haar naar moslims. Maar niet alleen vrouwen zoals prinses Diana zijn op zoek naar een ‘ander en beter’ leven. Een groot aantal moslims wil immers – hoezeer ze tegelijkertijd ook vaak hun afschuw laten blijken over het ‘zedeloze’, ‘goddeloze’ en ‘decadente’ Westen – koste wat het kost in het Westen komen wonen. Zij beseffen maar al te goed dat een huwelijk met een westerse vrouw een vrijbrief kan betekenen voor de realisatie van hun droom. In mijn boek wijs ik er op dat spijtig genoeg zijn zulke huwelijken niet op liefde gebaseerd zijn, en gebeurt het al te vaak dat de man zijn bruid verlaat zodra de nodige verblijfsdocumenten definitief verworven zijn.

Ik heb mijn boek geschreven uit bezorgdheid over het welzijn en de waardigheid van alle westerse dochters, die om allerlei redenen halsoverkop verliefd worden op de islam of er dagelijks mee geconfronteerd worden als gevolg van de snelle islamisering van hun omgeving. Het is een boek voor vrouwen die op zoek zijn naar antwoorden op hun vele vragen met betrekking tot de islamisering van hun omgeving. Voor vrouwen die meer informatie willen over de islam zelf en over leven met de islam. Voor vrouwen die willen vernemen van andere vrouwen hoe zij de islam ervaren hebben in hun persoonlijk leven. Maar natuurlijk wil ook wel dat moslima’s mijn boek lezen en beseffen dat zij er baat bij hebben om de kansen te grijpen die de westerse samenleving biedt. Daarom krijgt elke moslima die mij haar hoofddoek geeft een gratis exemplaar van mijn boek.

De islam is niet alleen erg onderdrukkend en zelfs schadelijk voor vrouwen, maar ook voor jonge meisjes, kinderen, holebi’s en dieren. Dat wordt in een eerste hoofdstuk geïllustreerd aan de hand van de Koran en andere bronnen van de islam, zoals de sharia. Er wordt ook dieper ingegaan op het feit dat volgens de islamitische doctrine fundamentele mensenrechten niet voor vrouwen gelden. Omdat de islam doorgaans eerst via het gezin van een vrouw haar leven binnendringt, wordt in hoofdstuk twee aandacht besteed aan het familierecht binnen de islam. In de Koran staan immers ontzettend veel vrouw-discriminerende regels en bepalingen over wat de vrouw mag en vooral niet mag doen. Er is een grote ongelijkwaardigheid van man en vrouw in het huwelijk, het ouderschap, maar ook bij echtscheiding, erven of bijvoorbeeld getuigen in een rechtszaak.

Verder wordt er een hoofdstuk gewijd aan islamitisch geïnspireerd geweld tegenover jonge meisjes en vrouwen. Zo is in onze samenleving huiselijk geweld de jongste jaren aanzienlijk toegenomen. Deze problematiek wordt toegelicht en er wordt tevens gezocht naar een oplossing voor deze onaanvaardbare aantasting van het fundamentele recht van vrouwen op veiligheid. Ook wordt uitgebreid ingegaan op het fenomeen genitale verminking, voor westerse vrouwen iets waar ze tot de islamitische immigratie begon nooit mee in aanraking kwamen. Net zoals eerwraak en eremoord in het Westen relatief nieuwe vormen zijn van zware criminaliteit, waarvan vooral moslimmeisjes en -vrouwen het slachtoffer worden.

Er kan natuurlijk geen boek geschreven worden over vrouwen en islam zonder een hoofdstuk te wijden aan het hoofddoekendebat, dat in onze samenleving woedt onder druk van de islam. De hoofddoek is immers het symbool bij uitstek van islamfanatici in het Westen. In het laatste hoofdstuk van mijn boek ga ik dieper in op het feit dat multiculturalisme slecht is voor vrouwen. De emancipatie waarvoor westerse vrouwen generaties lang gevochten hebben, dreigt thans traag maar zeker verloren te gaan onder invloed van de islam. Vervolgens hou ik het zogenaamde ‘islamfeminisme’ argwanend tegen het licht, en tot slot besteed ik uitgebreid aandacht aan het feit dat een ‘gematigde islam’ of een zogenaamde ‘Euro-islam’ een even grote ‘contradictio in terminis’ is als het ‘islamfeminisme’.

Beste mensen,
Vele van mijn vrienden, familie en collega’s geloofden vanaf dag 1 in het belang van mijn boek. Ik ben hen dan ook ontzettend dankbaar voor de waardevolle steun en hulp die ze mij gaven in het verwezenlijken van mijn boek. Ik ben een heel aantal mensen erkentelijk voor het doorworstelen van mijn manuscript. Door hun goede raad en verbeteringen is mijn boek een pareltje geworden. Ik wil in het bijzonder Vlaams parlementslid Frank Creyelman bedanken, voor zijn kostbare tijd, de uren, dagen, maanden en zelfs jaren waarin hij mij aangemoedigd en geholpen heeft om in stilte verder te werken aan dit politiek project. Zonder hem was er geen boek. Verder wens ik nog mijn gemeenteraadscollega’s Peggy Pooters en Wim Van Osselaer, mijn senaatsmedewerkers Maarten Seynaeve en Marc Joris, maar ook Sam Van Rooy voor zijn islam-expertise, Hans Verreyt voor de lay-out van dit boek en Paul Meeus voor de taalkundige ondersteuning.

Tot slot zijn er nog 2 zeer bijzondere mensen zonder wie niet alleen dit boek nooit tot stand was gekomen, maar ik ook niet geweest was wie ik nu ben, een sterke vrouw die vecht voor haar rechten en die van andere vrouwen:

Mijn vriendin Ann Van der heyden, Ann, aan jou draag ik mijn boek in het bijzonder op, niet alleen omdat jij persoonlijk getuige was van mijn allereerste daad van verzet tegen de islamisering van onze samenleving, toen ik in mijn eentje tot grote ergernis van de prof de aula van de Antwerpse universiteit op stelten zette in een meer dan geanimeerd debat met een moslima over haar hoofddoek, maar ook omdat jij de strafste madam bent die ik ken een echte vechter, een voorbeeld voor vele vrouwen.

Tot slot wil ik ook Filip Dewinter bedanken voor het ter beschikking stellen van zijn netwerk niet alleen internationaal in het kader van ‘Steden Tegen Islamisering’, maar ook voor de realisatie van mijn boek en de praktische organisatie van deze startmeeting van ‘Vrouwen Tegen Islamisering’.

Geef hen allemaal een hartelijk applaus voor hun medewerking aan dit noodzakelijk boek, want een gewaarschuwde vrouw is er 2 waard!