Libelle en Flair weigeren advertentie voor boek Anke Van dermeersch op basis van ‘inhoud en ethiek’
Op 6 maart aanstaande stelt senator Anke Van dermeersch haar boek ‘Hoer noch slavin – Vrouwen en islam’ voor in het Elzenveld te Antwerpen. Om zowel het boek zelf voor te stellen als de startmeeting van de organisatie ‘Vrouwen tegen islamisering’ met diverse buitenlandse sprekers, vroeg de schrijfster een offerte voor een advertentie in het vrouwenblad Libelle. De hoofdredactie van Libelle weigerde evenwel de advertentiecampagne te aanvaarden ‘op basis van inhoud en ethiek’. Volgens Libelle is er geen overeenstemming te vinden tussen Libelle en Anke Van dermeersch.
Senator Anke Van dermeersch reageert:
“Voor de hoofdredactie van Libelle is er dus geen overeenstemming te vinden met een moderne, werkende vrouw en moeder. Is dat dan niet de doelgroep van het blad?
Hoe kan men overigens een boek weigeren ‘op basis van inhoud en ethiek’ als de inhoud van dat boek nog niet gekend is? Het komt immers pas uit op 6 maart. En op basis van ethiek omdat de titel verwijst naar de islam? Is verwijzen naar de moeilijke samenhang tussen vrouwenrechten en islam dan ook al onethisch? Zijn de hoofdredacties van Libelle en Flair dan plots tegen vrouwenrechten en tegen diegenen die deze verdedigen tegenover een vrouwonvriendelijke en totalitaire, als religie vermomde ideologie?
Libelle en Flair zouden moeten beseffen dat ook zij – als vrouwenblad – enkel bestaan bij de gratie van de moderne westerse normen en waarden. Vrouwenbladen waarvan een groot gedeelte van de inhoud gaat over relaties, seks en mode, zijn in de islamitische wereld veroordeeld tot een ‘underground’-bestaan. Of ze zijn sterk onderhevig aan de islamitische cultuur van doorgeslagen preutsheid en censuur.
De weigering van Libelle en Flair om de onschuldige advertentie op te nemen heeft wellicht meer te maken met angst voor de reactie van moslims. Dat zegt wederom veel over het huidige klimaat in Vlaanderen wat islamkritiek betreft, en over de nefaste impact van de islam op onze vrije samenleving. Angst is geen goede raadgever, zeker niet als het over fundamentele normen en waarden gaat.”
Hoe kan men overigens een boek weigeren ‘op basis van inhoud en ethiek’ als de inhoud van dat boek nog niet gekend is? Het komt immers pas uit op 6 maart. En op basis van ethiek omdat de titel verwijst naar de islam? Is verwijzen naar de moeilijke samenhang tussen vrouwenrechten en islam dan ook al onethisch? Zijn de hoofdredacties van Libelle en Flair dan plots tegen vrouwenrechten en tegen diegenen die deze verdedigen tegenover een vrouwonvriendelijke en totalitaire, als religie vermomde ideologie?
Libelle en Flair zouden moeten beseffen dat ook zij – als vrouwenblad – enkel bestaan bij de gratie van de moderne westerse normen en waarden. Vrouwenbladen waarvan een groot gedeelte van de inhoud gaat over relaties, seks en mode, zijn in de islamitische wereld veroordeeld tot een ‘underground’-bestaan. Of ze zijn sterk onderhevig aan de islamitische cultuur van doorgeslagen preutsheid en censuur.
De weigering van Libelle en Flair om de onschuldige advertentie op te nemen heeft wellicht meer te maken met angst voor de reactie van moslims. Dat zegt wederom veel over het huidige klimaat in Vlaanderen wat islamkritiek betreft, en over de nefaste impact van de islam op onze vrije samenleving. Angst is geen goede raadgever, zeker niet als het over fundamentele normen en waarden gaat.”
Filip Dewinter (Vlaams Volksvertegenwoordiger en Voorzitter Steden tegen Islamisering):
“Flair en Libelle hebben allicht zowel een probleem met de boodschap – een ‘inconvenient truth’ (een ongemakkelijke waarheid) – als met de boodschapper: de ‘foute’, niet-politiek correcte partij.
Ik ben er zeker van ze geen probleem zouden hebben gehad met een advertentie ter promoting van een braaf niet-islamkritisch boek dat niet door iemand van het Vlaams Belang werd geschreven.
Ik durf te wedden dat ze de advertentie wél zouden hebben geplaatst mocht ze afkomstig zijn van een of andere linkse en islamvriendelijke vrouwenbeweging die koste wat het kost zou wil proberen aan te tonen dat de islam vrouwvriendelijk is.
Zouden ze de advertentie wél hebben geplaatst mocht ze afkomstig zijn van een afvallige moslim(a) die de moed heeft om bepaalde wantoestanden binnen de islam inzake vrouwen aan te klagen? Dat valt nog af te wachten, afhankelijk van de scherpte van de kritiek.
Zouden ze de advertentie wél hebben gepubliceerd mocht ze ter promoting van een überkritisch of zelfs beledigend boek over het christendom of de Katholieke Kerk zijn? Uiteraard. Dat is lekker veilig, politiek correct en de Linkse Kerk vindt dat geweldig. Een krant als De Morgen zou staat springen om een dergelijke advertentie te publiceren en om het boek een positieve recensie te geven.
De crux is dat de weigering van de redacties van Flair en Libelle zowel een uiting is van het cordon médiatique rond het Vlaams Belang als van de islamisering van onze samenleving: Flair en Libelle gedragen zich als onderdanige niet-moslims in een shariastaat, voorbeeldige ‘dhimmi’s’ dus (zie ook mijn dhimmi-gids), waarbij ze ‘de islam’ scherpe kritiek willen besparen, zeker als die afkomstig is van de enige Vlaamse partij met consequente, serieuze en onderbouwde islamkritiek: het Vlaams Belang.”
Ik ben er zeker van ze geen probleem zouden hebben gehad met een advertentie ter promoting van een braaf niet-islamkritisch boek dat niet door iemand van het Vlaams Belang werd geschreven.
Ik durf te wedden dat ze de advertentie wél zouden hebben geplaatst mocht ze afkomstig zijn van een of andere linkse en islamvriendelijke vrouwenbeweging die koste wat het kost zou wil proberen aan te tonen dat de islam vrouwvriendelijk is.
Zouden ze de advertentie wél hebben geplaatst mocht ze afkomstig zijn van een afvallige moslim(a) die de moed heeft om bepaalde wantoestanden binnen de islam inzake vrouwen aan te klagen? Dat valt nog af te wachten, afhankelijk van de scherpte van de kritiek.
Zouden ze de advertentie wél hebben gepubliceerd mocht ze ter promoting van een überkritisch of zelfs beledigend boek over het christendom of de Katholieke Kerk zijn? Uiteraard. Dat is lekker veilig, politiek correct en de Linkse Kerk vindt dat geweldig. Een krant als De Morgen zou staat springen om een dergelijke advertentie te publiceren en om het boek een positieve recensie te geven.
De crux is dat de weigering van de redacties van Flair en Libelle zowel een uiting is van het cordon médiatique rond het Vlaams Belang als van de islamisering van onze samenleving: Flair en Libelle gedragen zich als onderdanige niet-moslims in een shariastaat, voorbeeldige ‘dhimmi’s’ dus (zie ook mijn dhimmi-gids), waarbij ze ‘de islam’ scherpe kritiek willen besparen, zeker als die afkomstig is van de enige Vlaamse partij met consequente, serieuze en onderbouwde islamkritiek: het Vlaams Belang.”