“Het echte probleem bestaat uit 5 letters: ISLAM, niet toevallig de eerste 2 letters van IS”
Het Vlaams Belang is een koele minnaar van een militaire actie tegen IS in Irak. Uiteraard moet IS bestreden, teruggedrongen en uitgeschakeld worden. Het is echter nog maar de vraag of dit ook de intentie van de zogenaamde ‘Coalition of the Willing’ is. Wat is overigens de precieze doelstelling van deze coalitie? De spierballen laten rollen? De militaire structuur van IS breken? De IS-leiders arresteren en berechten? Een nieuw regime aan de macht helpen?
En tegen wie trekken wij straks ten strijde? Waarom gaan we centen investeren, levens riskeren en ons leger engageren in een militaire actie tegen IS in Irak? Trekken we ten strijde tegen ‘geweld’, ‘terrorisme’ of ‘barbarij’? Trekken we ten strijde tegen ‘daesh’, nee niet de naam van den wasproduct, maar het Arabische woord voor ‘terreur’. Laten we, voor het eerst in dit debat, zeggen waar het echt over gaat: we gaan vechten tegen de radicale en fundamentalistische islam, tegen het salafisme, tegen het jihadisme. Ons engagement mag zich dus niet beperken tot Irak en IS. Waarom zouden we niet gaan strijden tegen identieke jihadistische terreurorganisaties zoals Boko Haram in Nigeria, Al Shabaab in Somalië, Jemaah Islamiyah in Indonesië, Abu Sayyaf in de Fillipijnen, de Taliban in Afghanistan en Pakistan en bij uitbreiding Hamas in Gaza? Dat zijn immers stuk voor stuk jihadistische terreurbewegingen die door middel van geweld een islamitische staat of kalifaat willen vestigen. Hoe we het ook draaien of keren: de islam heeft zeer bloedige grenzen en voor we het weten schuiven deze grenzen op richting ons continent, ons land, onze steden… ‘Na Jeruzalem valt Rome’, zei onlangs de zelfverklaarde IS-Rolexkalief, Abu Bakr Al Bagdadi.
Bovendien: wanneer het de bedoeling is om IS daadwerkelijk uit te schakelen, zal een luchtoffensief in Irak niet volstaan. IS is een guerrillabeweging die zich zoals Hamas in Gaza verschuilt tussen de bevolking. Dit soort ‘legers’ strijdt niet volgens de klassieke militaire logica. Dat zal het Westen na de interventies in Irak, Afghanistan en Libië wel begrepen hebben. Bovendien schakel je met bommen en kogels geen fanatieke ideologie uit. Op zijn minst zal na een luchtoffensief ook een grondoffensief nodig zijn. Maakt een grondoorlog, de zogenaamde ‘boots on the ground’, deel uit van een mogelijke strategie? Bent u bereid daaraan deel te nemen? Een andere aansluitende vraag ligt voor de hand: wat met IS in Syrië? Stopt uw interventie aan de grenzen met Syrië? Wordt Bashar Al Assad dan uw bondgenoot of blijft het uw ergste vijand? Graag had ik tevens vernomen wat de intenties zijn van de zogenaamde ‘Coalition of the Willing’ ten aanzien van de minderheden in Irak, de Koerden, Christenen en Yezidis.
Hoe dan ook zal bij een militaire interventie tegen IS de polarisatie met de moslimgemeenschap in Europa en in ons land toenemen. Uit een peiling van de NCRV in Nederland blijkt dat 75% van de moslims in Nederland vindt dat de Syrische jihadisten helden zijn en dat 70% van de Nederlandse moslims de islamitische wetten belangrijker vindt dan onze wetten. De jihadistische terreurdreiging zal dus alleen maar toenemen. De aanslag tegen het Joods museum in Brussel was een zoveelste duidelijke waarschuwing. Het wordt dan ook hoog tijd om het debat over de ware aard van de islam te voeren. Dringt een wet naar Frans voorbeeld om jihadisten die in het buitenland vechten de Franse nationaliteit af te nemen, zich ook hier niet op? Moeten we naar Duits voorbeeld jihadistische en IS symbolen hier niet eenvoudigweg verbieden? Moet er niet dringend een verplichte loyaliteitsverklaring voor moslims komen waarbij de islamitische sharia wordt afgezworen?
Tot slot dit nog: beide ministers hebben zich uitgeput om te beklemtonen dat IS niets te maken heeft met de islam. Nochtans is de koran de IS-grondwet en Allah hun onvoorwaardelijke leider. Het klopt dat moslimleiders en moslims in het algemeen de middelen en strategie van IS afzweren en veroordelen, maar over de doelstellingen zwijgen ze in alle talen! Dat is logisch, want de doelstellingen zijn dezelfde: een samenleving tot stand brengen waar alleen de wetten van de islam gelden. Dat is overigens de essentie van de islamitische leer. Over IS praten en zwijgen over de islam, in dit geval de salafistische islam, is zoals spreken over Stalin en zwijgen over het communisme. Het debat over die islam kan niet losgekoppeld worden van het debat over radicaal salafistische groepen zoals IS. De radicale islam en het jihadisme verhouden zich tot de islam zoals het kuiken tot het ei; het maakt er integraal deel van uit. Zolang we dat weigeren te beseffen, zolang we aan struisvogelpolitiek doen en ons hoofd in het zand blijven steken voor de ware aard van de islam, zal het conflict met de islam alleen maar uitbreiden en uiteindelijk uitgevochten worden hier in Europa, in onze steden en wijken.
Het debat kan over IS kan dus niet losgekoppeld worden van het debat over de radicale islam. In 1980 hoorden we dat het Iraanse regime van de Ayatollahs niks te maken had met de islam. In 2001 hoorden we dat Al Qaida niks met de islam te maken heeft. In 2009 hoorden we dat Sharia4belgium niks met de islam te maken heeft. In 2014 horen we dat IS niks met de islam te maken heeft. Nochtans verhoudt ook IS zich tot de islam zoals het kuiken tot het ei; het maakt er inherent deel van uit. Men mag nog zo hard zijn best doen om van een krokodil een vegetariër te maken. Het zal niet en nooit lukken. De islam is geen religie van vrede, verdraagzaamheid en tolerantie. Het is een religieuze ideologie van oorlog, haat en geweld tegen ongelovigen, andersdenkenden en iedereen die zich niet onderwerpt aan de islam. Kortom, het echte probleem bestaat uit 5 letters: ISLAM, dat niet toevallig begint met ‘IS’
Filip Dewinter