Anjem Choudary: “België is zeer beloftevol. In de steden is een derde van de bevolking islamitisch: dat heb je nergens anders in europa!”

Het tijdschrift Humo interviewde deze week Anjem Choudary, de leider van sharia4UK de zusterorganisatie van sharia4Belgium. In het interview laat Choudary weten dat hij op termijn van plan is om naar België te verhuizen want “België is beter dan Groot-Brittannië. De wetten zijn er minder strikt. In België zeg ik wat ik denk en doe ik wat ik wil.” Volgens Choudary is “België zéér beloftevol. Als ik me niet vergis is in steden als Antwerpen en Brussel tot een derde van de bevolking islamitisch, en hun aantal groeit voortdurend. Dat is toch schitterend! Dat heb je nergens anders in Europa. Die mensen zullen zich niet altijd laten onderdrukken.” “Ik ben in wijken geweest waar je alleen moslims ziet. Het ziet er zeer goed uit”, zegt de islam4UK-leider.  Over zijn intenties is Choudary duidelijk: “Wij willen dat de Europeanen begrijpen dat de islam geen puur spiritueel gegeven is, maar een volwaardig maatschappijmodel, net zoals het kapitalisme of het communisme” en “De islam is ook geen vreemde indringer: eeuwenlang hebben wij grote delen van Europa gecontroleerd. Spanje, Portugal, de Balkan, stukken van Zwitserland en Oostenrijk… Die tijd komt nu terug.” Ook opmerkelijk is de uitspraak van Choudary over terrorisme “Er zijn twee soorten terroristen. Je hebt de terroristen die in Irak en Afghanistan onschuldige burgers, vrouwen en kinderen vermoorden. Zij zijn tégen het leven. En je hebt de terroristen die vechten tegen de vijanden van god, de vijanden van Allah. Zij zijn voor het leven. Die terroristen zijn geen terroristen.”

Voor het Vlaams Belang is het duidelijk dat Anjem Choudary in België niet welkom is of mag zijn. Choudary, wiens organisatie in Groot-Brittannië verboden is, is een vijand van onze Europese samenleving en moet in ons land als een ongewenste persoon worden beschouwd. Wie oproept tot geweld, terrorisme ondersteunt, verheerlijkt en minimaliseert, moet de toegang tot ons land worden geweigerd.